Chram szintoistyczny znajdujący się na wyspie Itsukushima (potocznie Miyajima) w Zatoce Hiroszima, na Morzu Wewnętrznym. Nazwę Itsukushima można przetłumaczyć jako „wyspa, na której oddaje się cześć bogom” (jap. Kami ni itsuku shima, 神に斎く島)”. 

W prefekturze Akity, miesiąc po Koshougatsu (Mały Nowy Rok－小正月), dnia 15 lutego, przygotowywane są śnieżne kopuły zwane “Kamakura”.

Kioto jako miasto o niezwykle długiej historii, której początki sięgają VIII w., dodatkowo do XIX w. zamieszkiwane przez rodzinę cesarską, stanowiło swoistą scenę dla niezliczonych konfliktów politycznych jak i zbrojnych. Dzięki czemu oprócz dawnej stolicy, uznawane jest ono za ojczyznę duszy Japończyków.

W IX wieku, na początku ery Heian, Japonia cierpiała pandemię i katastrofę naturalną. Dworzanie pragnęli buddyjskich posągów i dzieł sztuki z Chin i też zostały wybudowane liczne świątynie buddyjskie koło stolicy Kioto. 

W historii japońskiego malarstwa od starożytności powstawały różne szkoły malarskie. W XVII wieku powstała "Rinpa". 

Jin-ichi Konishi (1915 - 2007), japoński naukowiec zajmujący się literaturą i kulturą japońską analizował rozwój japońskiej literatury jako historię mieszaniny między 雅 (Miyabi, pol. “wyrafinowanie”) a 俗 (Zoku, pol. “prostota”).